آشنایی با سبزی ریواس

 

ریواس یک گیاه علفی چند ساله است که از خرداد تا تیر گل می‌دهد و بومی شمال غربی چین و شمال شرقی تبت است. این گیاه عمدتاً در شوروی سابق و در آلمان می‌روید. در باغ‌های اروپا به‌عنوان یک گیاه زینتی از سال ۱۷۶۳ کاشته شده است. ریزوم‌های سال دوم یا سوم در پاییز اندام‌هایی هستند که جمع آوری می‌شوند. بعد از اینکه آنها را تمیز کردند، پوست کنده و به قطعات کوچکتری تقسیم و به نخ کشیده و آویزان می‌کنند تا به‌صورت طبیعی یا با گرمای مصنوعی ۵۰ درجه سانتی‌گراد خشک شوند. این اندام بویی مشخص و طعمی تلخ دارد. علاوه بر تانن حاوی ۱۰ درصد آنتراکینون است که از ترکیبات موثره اصلی آن می باشند. البته گلیکوزید راپونتیسین ندارد. این ماده اثرات هورمونی دارد و در ریزوم‌های گونه R.rhabarbarum و R.rhaponticum یافت می‌شود. به مقادیر کم یعنی تا 0.5 گرم از این تانن می‌تواند یبوست ایجاد کند در حالیکه مقدار ۱ تا ۳ گرم آنتراکیون مسهل است.

پودر ریزوم‌ها به‌صورت داخلی برای یبوست مزمن، بیماری‌های معده و روده استفاده می‌شود و محرک اشتها است. افرادی که از سنگ کلیه یا مثانه رنج می‌برند از آن نباید استفاده کنند. ریزوم‌ها فقط از گیاهان وحشی جمع آوری می‌شوند و ریواس اروپا از چین تامین می‌شود. در حال حاضر کوشش‌هایی برای زراعی کردن آن در اروپا صورت گرفته است. گونه R.rhaponticum مدتهاست که در باغ‌ها به‌عنوان یک گیاه خوراکی کاشته می‌شود.