باغبانی نوین

باغبانی نوین

باغبانی و طراحی فضای سبز
باغبانی نوین

باغبانی نوین

باغبانی و طراحی فضای سبز

مارانتا Maranta leuconeura

مارانتا 

منشاء: جنگل های مرطوب و گرم برزیل، شکل: بوته با ریشه غده ای، ارتفاع: حدود 30 سانتیمتر

برگ ها: بیضی شکل، صاف با دمبرگ کوچک و به ابعاد 9×16سانتیمتر. برگ ها ی جوان به صورت لوله ای بوده و پس از باز شدن دارای نقش بسیار زیبائی می باشند. برگ ها به رنگ زیتونی و رگبرگ ها به رنگ قهوه ای هستند. سطح زیرین برگ قرمز است. در بعضی از انواع مارانتا 8 تا 10 لکه تیره رنگ به صورت جفت روی برگ ها مشاهده می گردد و زیر برگ ها سبز مایل به آبی با لکه های قرمز رنگ است.

گل و میوه: حائز اهمیت نمی باشد.

محل زندگی: این گیاه احتیاج کمی به نور داشته و تحمل آفتاب تابستانی را ندارد. در تمام طول سال بایستی محل زندگی آن حرارتی بیش از 20 درجه سانتیگراد داشته باشد و در زمستان کمتر از 18 درجه نگردد. رطوبت نسبتاً زیاد هوا از احتیاجات اولیه این گیاه زینتی است.

احتیاج به نور: بین 500 تا 700 لوکس

هورتانسیا Hydrangea

هورتانسیا 

این جنس که از تیره Saxifragaceae است از جمله 80 گونه مختلف خزان کننده و همیشه سبز درختچه ای و بالارونده تشکیل شده است و تمام آنها در کنار دریا به خوبی رشد می کنند.

یکی از گونه های مهم آن که به صورت گیاه آپارتمانی استفاده می شود گل ادریسی H.macrophylla نام دارد و آن را H.hortensis و H.opuloides نیز می نامند. این گونه بومی چین و ژاپن است.

ارتفاع و گسترش آن در طبیعت به بیشتر از یک متر می رسد. برگ ها پهن، تخم مرغی شکل، دارای لبه دندانه دار و رنگ سبز روشن و براق می باشد که به صورت متقابل قرار گرفته و خزان کننده می باشند. گل به صورت گل آذین پانیکول دیهیم مانند به عرض بیش از 12 سانتیمتر از اواسط تابستان تا اواخر تابستان ظاهر می شوند. گل ها معمولاً عقیم دارای کاسبرگ های بزرگ به رنگ های سفید، صورتی، آبی، قرمز و ارغوانی می باشند. معروفترین واریته آن Hambourg است که گل های آن رنگ قرمز تند دارد. دیگری واریته Preziosa است که گل های آن صورتی رنگ هستند.

گونه های دیگر این جنس که جهت تزئین حاشیه باغچه های منازل به کار می روند عبارتند است از:

H.quercifolia که بومی آمریکای شمالی است. ارتفاع این درختچه به 1تا 1.5 متر می رسد و گل های سفید مایل به قرمز آن در اواخر بهار ظاهر می شوند.

H.paniculata درختچه کوچکی است که 2-1 متر ارتفاع دارد. گل ها سفید مایل به صورتی آن در تابستان در انتهای ساقه ظاهر می شود.

H.sargentiana درختچه ای است که حدود 2.5-2 متر ارتفاع دارد. گل های سفید رنگ در تابستان به وجود می آید.

H.serrata درختچه ای است که ارتفاع آن تا 2 متر می رسد. گل ها به رنگ آبی یا سفید و ندرتاً صورتی رنگ که در تابستان ظاهر می شود.

H.villosa درختچه ای است که در حدود سه متر ارتفاع دارد. گل ها به رنگ بنفش کمرنگ متمایل به آبی است

مراقبت:

نور: این گیاه خواهان محل سایه روشن است و چنانچه در زیر نور مستقیم خورشید قرار گیرد برگ های آن به صورت پیچیده در می آید.

حرارت: حرارت مناسب برای آن 16-12 درجه سانتیگراد است ولی حرارت های کم 5-8 درجه را به خوبی تحمل می کند. به هر حال باید سعی کرد که مخصوصاً در زمستان حرارت محیط از 16 درجه سانتیگراد بالاتر نرود.

آبیاری: آبیاری باید به طور منظم و روزانه صورت گیرد. به طوری که همیشه خاک گلدان مرطوب باشد و حتی الامکان آب باید فاقد مواد آهکی باشد. در طول زمستان که گیاه به استراحت احتیاج دارد باید به گیاه آب کمتری داد و آن را در محل خنک نگهداری کرد.

رطوبت: این گیاهان طالب هوای مرطوب هستند از اینرو کنار دریا به خوبی رشد می کنند و درختچه نسبتاً بزرگ و متراکمی را به وجود می آورند.

نوع خاک: خاک گلدان باید مخلوطی از خاک باغچه قابل نفوذ، کود حیوانی و خاک جنگلی باشد ولی باید توجه داشت رنگ گل بستگی به اسیدیته و ترکیبات داخل خاک دارد. در داخل خاک های اسیدی گل ها به رنگ آبی و در خاک های خنثی یا قلیائی به رنگ صورتی یا ارغوانی در می آیند.

هرس: هرس جهت قطع شاخه طویل و اضافی گیاه در اواسط بهار صورت می گیرد. در اثر هرس گیاه به صورت بوته پرپشت و متراکم در می آید.

ازدیاد:

قلمه شاخه از شاخه بدون گل به طول 10تا 15 سانتیمتر در اواخر تابستان صورت می گیرد. درجه حرارت بستر باید 16-13 درجه سانتیگراد باشد. 

آزالیا Azalea، Rododandron

آزالیا 

در اصطلاح علمی بر سر نام این گیاه اختلاف نظر است، بیشتر مردم به این گیاه آزالیا می گویند در صورتی که در رده بندی گیاهشناسی(رودودندرون) خوانده می شود.

منشاء: رودودندرون به تیره خلنگ ها Encaceae تعلق دارد و گونه های آن زیاد است در شمارش این گونه ها توافق حاصل نشده است. بومی منطقه وسیعی است شامل چین، کره، هند، و مناطق دیگر آسیا و همچنین قسمتی از اروپا و آمریکای شمالی.

شکل ظاهری گیاه:

این گیاه به صورت درختچه یا درخت های نسبتاً کوچک است. برگ های متناوب دارد که اغلب در قسمت انتهایی شاخه مجتمع می باشند. برگ ها کامل چرمی، خزان شونده یا پایا هستند. گل های درشت و پرپر آن دارای رنگ های مختلف قرمز، بنفش، سفید و زرد است. گل ها منفرد هستند و یا اغلب به صورت گروهی قرار دارند. کاسه گل آزالیا دارای پنج کاسه برگ است و جام گل نامتقارن آن قیفی شکل و لوله ای است. میوه آن کپسول شکل و دراز است.

طریقه کشت:

آزالیا گیاهی زینتی و بسیار عمومی است که هم برای تزئین باغ و هم گلخانه به کار می رود. گونه های در دسترس از نظر گیاهشناسی بسیار ناهمگن هستند و از تلاقی انواع مختلف به دست آمده اند و آنها را مطابق با بعضی از خصوصیات ظاهری در گروه هایی رسته بندی کرده اند.

Rododandron, R.kamperi, R.molle, R.simsii, R.obtusum

گونه هائی هستند که امروزه گسترش یافته اند.

R.indicum بومی ژاپن است با گل های قرمز و سرخ و تا 6 فوت رشد می کند. R.obtusum بومی ژاپن با بلندی 4 فوت که رنگ های سفید، صورتی، قرمز تا ارغوانی متفاوت است. تعداد زیادی از گونه های کوچک جهت تزئین باغ های سنگی مناسب هستند. رودودندرون های همیشه سبز عبارتند از R.cslostrotum با گل های ارغوانی درخشان R.chryseum با گل های زرد درخشان.

خاک: آزالیا خاک های اسیدی با pH بین 4 تا 5 را ترجیح می دهند و استفاده از"پیت" برای این گیاه بسیار خوب است و باید زهکشی خاک عالی باشد.

تکثیر: از طریق قلمه انجام می گیرد  و قلمه انواعی که در بیرون پرورش داده می شود در ماه های اول تابستان و آنهایی که در گلخانه پرورش داده می شوند در بهار گرفته می شود.

آزالیا به 2 تا 3 سال وقت نیاز دارد تا به گل بنشیند در دوره رشد نیاز زیادی به آب دارد.

قابل توجه: گل آزالیا در زمانی که گل دارد باید در محل خنک نگهداری شود تا طول زمان ماندگاری گل افزایش یابد و گیاه در این زمان به آب زیادی نیاز دارد.

فیلودندرون برگ انجیری Philodendron bipinnatifidum

برگ انجیری 

گیاهی است از خانواده"آراسه" و زادگاه آن آمریکای جنوبی است، برگ های آن سبز براق است که با بزرگ تر شدن شکاف ها و دندانه های برگ عمیق تر و شکل برگ انجیری به خود می گیرد. ریشه های هوایی آن منحصر به ریشه های نزدیک قاعده برگ ها است که باید به طرف خاک هدایت گردد. همان طوری که از نام انگلیسی upright philodendron آن بر می آید، فیلودندرون را راست قامت نام نهاده اند احتیاج به قیم ندارد و برگ ها از مرکز می رویند هوای گرم و مرطوب از شرایط ایده آل آن است و به علت گستردگی بوته و برگ ها باید دور از محل پررفت و آمد باشد، نگهداری فیلودندرون ها ساده و گیاهی مناسب برای مبتدیان است.

نیازها:

نور: کنار پنجره با نور ملایم بهترین مکان برای این گیاه است. اشعه مستقیم آفتاب مخصوصاً در ظهر به برگ های گیاه صدمه وارد می نماید.

دما: حداقل درجه حرارت در زمستان 12 درجه سانتیگراد و حداکثر آن در تابستان 24 درجه سانتیگراد توصیه می گردد. در درجه حرارت بالاتر غبارپاشی الزامی است.

آبیاری: در تابستان هفته ای دو بار و در زمستان هفته ای یک بار آبیاری کافی است. هرگز اجازه ندهید خاک گلدان باتلاقی شود.

رطوبت: در تمام طول سال هفته ای دوبار با آب ولرم غبارپاشی نماید.

خاک مناسب: خاک لیمونی و کمپوست با کودشیمیایی بهترین محیط برای رشد ریشه تشکیل می دهند.

تکثیر: ازدیاد فیلودندرون در منزل کار آسانی نیست. حرفه ای ها از بذر و قلمه استفاده می نمایند.

فروشندگان گل و گیاه برای جلب مشتری برگ ها را با مواد براق کننده تمیز می نمایند، روزنه های موجود در سطح برگ که برای اعمال حیاتی باید باز باشند با این گونه مواد مسدود نکنید، غبارپاشی جهت تمیز شدن برگ ها کافی است.

عوارض و درمان:  

لکه های سوخته روی برگ ها است: اشعه مستقیم آفتاب یا غبارپاشی در آفتاب باعث آن است، گلدان را به نیم سایه منتقل نمایید و از غبارپاشی در آفتاب بپرهیزید.

برگ های جدید یا ظاهر نمی شوند یا خیلی کوچک هستند: به گلدان بزرگتری احتیاج دارد در صورت عدم امکان تعویض تغذیه گیاه توصیه می گردد.

برگ ها زرد می شوند و می ریزند: آبیاری زیاد است سوراخ ته گلدان را بازدید نمائید که آب بتواند از آن خارج شود.

ساقه ها دراز و ضعیف هستند: نورکم است گلدان را به محل روشن تر با اشعه غیر مستقیم آفتاب منتقل کنند.

برگ ها رنگ پریده و رشد کم شده است: هوا سرد است گلدان را به محل گرمتری انتقال دهید.

گل آهار Zinnia elegans

آهار 

از خانواده مرکبیان است. گل آهار اصالتاً بومی مکزیک است. طولی بین 105-25 سانتیمتر همراه با گلهایی به قطر 20-5 سانتیمتر که روی ساقه های بلندی قرار می گیرند، دارد. واریته های مختلفی از رنگ ها(مانند سفید، زرد، صورتی، قرمز و بنفش کم رنگ) را دارد. بهترین واریته برای نگهداری در گلدان واریته پومیلا(pumila) پرکوکس (praecox) و لیلی پوت (liliput) است.

آهار محل گرم و آفتابی را می پسندد. همچنین یک دوره موقتی خشکی و بی آبی را تحمل می کند اما برای یک رشد طبیعی به خاکی با رطوبت کافی نیاز دارد. با این وجود باید توجه داشت که آب و هوای بارانی و بسیار مرطوب برایش مضر است. به کود خاصی نیاز ندارد و در یک خاک خوب باغچه به خوبی رشد می کند. از جهت کاشت دانه های آهار باید در هوای نیمه گرم فروردین کاشته شود. جوانه های نو نباید زیاد در کنار هم باشند و اگر چنین بود تعدادی از آنها را تنک می کنیم تا رشد بقیه جوانه ها تسهیل شود. سپس بعد از کمی رشد آنها را در اواسط خرداد که هوا رو به گرمی می رود در باغچه می کاریم. فصل گل دادن از خرداد تا فصل سرما ادامه خواهد داشت. مراقبت های بعدی شامل وجین کردن، تنک کردن اطراف بوته، آبیاری منظم در روزهای گرم تابستان و احیاناً استفاده از یک کود مایع(ماهی یک بار) خواهد بود. گل آهار به صورت یک ساله کاشته می شود.

لیندا، Beaucarnea recurvata

لیندا 

زادگاه آن مکزیک است برگ های باریک و کشیده و ضخیم و مقاوم، مجنون و آویزان و فنری، حالت زیبای آن ناشی از سرازیر شدن برگ ها به طرف پائین به خصوص در سنین بالا است. انتهای ساقه ضخیم و شکل عجیبی به خود می گیرد و نام انگلیسی آن به معنی پای فیل به همین علت است. در زبان عامه به نام لیندا معروف است به خاطر وضع خاص برگ ها و ساقه آن به عنوان گیاه گلدانی منفرد نگهداری می گردد. با بالا رفتن سن گیاه از ساقه آن جوانه هایی می روید که به خاطر حفظ شکل و فرم آن باید فوراً حذف گردند.

نیازها:

نور: در نور کامل بهترین رشد را دارد ولی در نیم آفتاب نیم سایه هم رشد خوبی دارد هر چند وقت یک بار گلدان را به محل پر نور ببرند.

دما: در زمستان 13-10 درجه سانتیگراد و در تابستان 21 درجه سانتیگراد بهترین درجه حرارت است.

آبیاری: جهت مرطوب نگهداشتن دائمی گلدان در تابستان 2 تا 3 بار در هفته آبیاری نمایید، در بهار و پائیز هفته ای یک بار و در زمستان به آن اجازه استراحت دهید(هر سه هفته یک بار آبیاری کافی است).

رطوبت: در تمام طول سال هفته ای یک بار غبارپاشی کافی است در مواقعی که درجه حرارت زیر 10 درجه است غبارپاشی نکنید.

خاک مناسب: بهترین خاک لیمونی است.

تکثیر: کاشت بذر در خاک پیت در هوای گرم، ریشه دار نمودن جوانه های ظاهر شده روی ساقه از جمله روش های تکثیر گیاه می باشد.

فیکوس بنجامین Ficus benjamina

فیکوس بنجامین 

یکی از موفق ترین و زیباترین گیاهان آپارتمانی در سازش با محیط مکان های سرپوشیده است از خانواده"موراسه". برگ های سبز روشن و بیضی شکل و نوک تیز، شاخه ها دارای خاصیت ارتجاعی و آویزان و مجنون در هوای آزاد ارتفاع آن به 5 متر می رسد، نسبت به کم آبی به خصوص در هوای سرد حساس است و به خزان برگ ها مبتلا می گردد، نور باید کافی ولی غیر مستقیم باشد واریته های ابلق با برگ های سبز و سفید کرمی در ایران پرورش می یابد

نیازها:

نور: به نور بیشتری احتیاج دارد اما تابش مستقیم نور آفتاب به خصوص از پشت شیشه به برگ ها صدمه وارد می نماید.

دما: حداقل درجه حرارت در زمستان 15 درجه سانتیگراد و در تابستان حداکثر 24 درجه می باشد.

آبیاری: آب باید فاقد املاح باشد، استفاده از آب ولرم برای گیاه مطلوب تر است در تابستان حداکثر هفته ای دو بار و در زمستان هر ده روز یک بار آبیاری کافی است.

خاک مناسب: بهترین خاک کمپوست و یا خاک لیمونی است.

تکثیر: کاشت قلمه هائی که میان گره آنها کوتاه و حداقل یک برگ همراه دارد، خوابانیدن هوائی شاخه هائی که برگ های پایین خود را در بهار از دست داده اند، پیوند واریته های ابلق روی پایه های برگ سبز از جمله مهم ترین روش های تکثیر این گیاه می باشد.

عوارض و درمان:

برگ ها سالم و سبز هستند ولی سقوط می کنند: نور کم است، گلدان را به روشنایی ببرید، کم آبی هم باعث این عارضه است، آبیاری را منظم کنید. بعضی مواقع سردشدن ناگهانی اتاق و آبیاری با آب سرد علت ریزش برگ سبز است.

برگ ها خشک و شکننده هستند: هوای محیط گرم و خشک است آبیاری را بیشتر کرده و غبار پاشی روزانه را فراموش نفرمائید.

گـل کـاغـذی Paper flower

مقدمه:

گل کاغذی با نام علمی Bougainvillea spectabilis Willd گیاهی است از خانواده Nyctaginaceae همیشه سبز، چوبی رونده، گرمسیری و نیمه گرمسیری می باشد و از محبوبیت زیادی در بین مردم برخوردار است. برخی از آنها دارای شکوفه های رنگارنگ و بعضی نیز معطر می باشند که گل های آنها به مقدار زیاد در تابستان ظاهر می شوند مشابه ذغال اخته و بنت قنسول که گلبرگ ها یا گل های رنگارنگی بنام براکته دارند. براکته ها زیر گل های حقیقی نامرئی قراردارند. رنگ براکته ها از سفید، سفید شیری، زرد، صورتی، بنفش، قرمز سیر تا نارنجی می باشد. این گیاه واکنش بسیار خوبی در مقابل هرس دارد و در نتیجه به عنوان پرچین در بیشتر مناطق گرمسیری مورد استفاده قرار می گیرد. اسم جنس این گیاه به افتخار Luis A.de Bougainvillea که یک دریانورد فرانسوی بود نامگذاری شده است.مبدا پیدایش:این گیاه بومی مناطق گرمسیری ونیمه گرمسیری آمریکای جنوبی شامل کشورهای برزیل،کلمبیا وپرو می باشد.وضعیت متداول ومورداستفاده:گل کاغذی درجایی که فاقدیخبندان وسرمای سنگین باشد به عنوان یکی از بوته های رونده زینتی مشهور است درفضای سبز استفاده می شود که در سرتاسر دنیا ازمناطق آفتابی گرم تامناطق ساحلی خنک ومرطوب یافت می شود. این گیاه به عنوان یک گیاه مهم گلدانی وسبدهای آویزان در اروپا وشمال آمریکا نیز می باشد.این گیاه به خاطر داشتن براکته های رنگی روشن وواضح که گلهای لوله ای نامشخص داخل این براکته ها هستند مورد توجه می باشد. برگها متناوب، قلبی شکل، ساقه ها چوبی،رونده،قوی و دارای خار هستند.

ارقام:

این گیاه شامل گونه های زیادی می باشد تنها 3 گونه (B.spectabilis, B.glabra, B.peruviana) در باغبانی مهم هستند. بیشتر هیبریدها ویا ارقام مشهور از گونه های B.spectabilis  × B.glabra  یا  B.xbuttiana  مشتق شده اند که گونه B.spectabilis  بیشتر گرمسیری بوده وگلها عمدتا روی قسمتهای مسن تر ظاهر می شوند درحالیکه گلهای گونه B.glabra  به آسانی برروی شاخه های جدیدتر ظاهر می شوند که درگلخانه های خنک زنده می مانند،همچنین ارقام باشاخ وبرگهای گوناگون وجود دارند.

تکثیر:

 قلمه های بلند انتهایی گوشتی ساقه (8تا9 سانتی متر طول) موثرترین روش ازدیاد می باشدبهترین فصل قلمه گیری پاییز یا تابستان است.  حذف برگهای پایینی واستفاده از هورمون جهت ریشه زایی وهمچنین استفاده ازدمای بستر 22 درجه سانتی گراد جهت ریشه زایی توصیه شده است.  قسمتهای سبز ساقه رسیده با 3تا5 گره برای ازدیاد بکار گرفته می شوند. محیط های کشت خوب زهکشی شده یاریشه زایی را می توان برای ریشه دار کردن قلمه ها به کار گرفت. در بعضی از منابع از خوابانیدن هوایی و کشت بذر نیز به عنوان روش های تکثیر نام برده شده است. دمای محیط کشت برای ریشه زایی قلمه ها باید 24 درجه سانتیگراد باشد. از سیستم  مه پاشی یا میست برای نگهداری و شادابی برگها در مدت ریشه زایی قلمه ها می توان استفاده کرد.

کنترل گلدهی وخواب گیاه:

گل کاغذی گیاهی  روز کوتاه اختیاری می باشد، تحت شرایط طول روز 12ساعت به 80 روز و در شرایط طول روز 10 ساعت فقط به 54 روز زمان برای گلدهی نیاز دارد. گیاهان در نهایت تحت شرایط روز بلند گل می دهند اما تعداد جوانه های کمی تشکیل می گردد. عوامل دیگری به غیر از طول روز ممکن است گلدهی را تحریک نمایند. شدت تابش بالا منتج به گلدهی سریعتر گیاه می شود. سرمای شبانه ممکن است یکی دیگر از این عوامل باشد. گیاهان مسن تر که دارای ساقه با قطر 25/1 سانتی متر هستند زودتراز گیاهانی که به تازگی ریشه دار شده و5/0 سانتی متر قطردارند به گل می روند. مواد شیمیایی dominazide, chlormequat, ancymidol باعث تسریع در گلدهی گیاهانی می شود که تحت شرایط روزکوتاه پرورش یافته اند امابرای گیاهانی که تحت شرایط روزبلند بوده اند کمتر تاثیر داشته اند. محلول پاشی با جیبرالین اسید باعث جلو گیری از گل انگیزی درگیاه می شود وهمچنین باعث تاخیر ویامانع تشکیل براکته ها می گردد. این عکس العمل ها باتوجه  به رقم واحتمالا محل ممکن است متفاوت باشند. محلول پاشی باAtrimmec  گلدهی درگیاه  Rainbow Gold  رابه جلو می اندازد اماروی گیاهان Raspberry Ice  یا San Diego Red  موثر نبوده است.

 دما:

دمای سرد شبانه باعث تحریک گلدهی می شود.  دماهای شبانه 15درجه سانتیگراد گلدهی تحت شرایط روزبلند راافزایش ودمای شبانه 26 درجه سانتیگراد مانع گلدهی گیاهان پرورش یافته درتحت شرایط روزکوتاه می شود.  دمای شبانه / روزانه (21/24) درجه سانتی گراد تحت شرایط روز کوتاه دمایی بهینه بوده است.

نور:

تابش باشدت زیاد وپرورش گیاه تحت شرایط روزکوتاه (8 ساعت روشنایی )گلدهی را تحریک می نماید.تابش باشدت کم گلدهی را حتی در گیاهانی که درشرایط روزکوتاه ودمای بهینه پرورش یافته اند به تاخیر می اندازد. نور4تا5 هزارفوت کندل رشدمتراکم ،سریع و تشکیل گلهای رنگی خوب راتحریک می نمایند.

نور قرمز دور Far-Red گلدهی را تسریع می کند. وقتی گیاهان تحت شرایط نور با نسبت بالای قرمز به قرمز دور رویش یافته بودند برگ های انتهایی باز نشده ویا در مقایسه باگیاهانی که برگی(برگدار) برداشته شده بودند گلدهی در آنها تسریع شد که این حقیقت را پیشنهاد می نماید نور قرمز با توسعه و جابجایی مواد مانع گلدهی در برگ های جوان همراه می باشد. اسید جیبرالیک ممکن است سبب تاخیر گلدهی شود و همچنین حذف برگها باعث کاهش میان گره ها می شود.   

آب:

در فضای سبز وقتی گیاهان سازگاری پیدا کنند مقاوم به خشکی می باشند در حالی که تنش های آبی ممکن است منتج به ریزش براکته ها در گیاهان تولید شده در شرایط خشکی در گلخانه می شود.

تغذیه:

گل کاغذی به کوددهی ثابت 150 تا 200 پی پی ام نیتروژن عکس العمل مثبت نشان می دهد. گزارش شده است که این گیاه نیازبالایی به منیزیم ، آهن ، منگنز دارد.زیادی نمک ها سبب خسارت به ریشه می شود. اگر گیاهان در شرایط خنک پرورش می یابند باید از کاربرد نیتروژن به فرم آمونیوم پرهیز نمود.

محیط کشت:

در تولید تجارتی گیاهان گلدار گلدانی،عمدتا از محیط کشت با پایه پیت  استفاده می شود. اما محیط کشت خوب و زهکشی شده با PH 5/5 تا 6 قابل قبول می باشد. PH  بالای 5/6 ممکن است باعث کمبود آهن در گیاه شود.

کنترل ارتفاع:

برخی از مواد شیمیایی روی گل کاغذی موثر بوده اما همه این مواد باید به طور دقیق روی تعداد کمی گیاه از هر رقم آزمایش شدند زیرا تغییرات زیادی بسته به رقم از خود نشان می دهند. سایکوسل یا A-rest هیچکدام سبب کاهش ارتفاع درارقام Respberry Ice  یا San diego Red در کارولینای جنوبی نشده اند اما هر دو این کند کننده های رشد باعث کاهش رشد رویشی رقم San Diego Red در کالیفرنیا شده اند. A-Rest را می توان به غلظت 50 پی پی ام وBonzi  را به غلظت 25 تا 100 پی پی ام به کار برد. محلول پاشی با Dikeyulac  باعث افزایش شاخه های جانبی در Respberry Ice، Diego Red San، Raibbow Gold شـده و کـاهش طویل شـدن ساقه را در  Respberry Iceو San Diego Red باعث گردیده است اما تاثیری روی Raibbow Gold نداشته است.

مع الوصف کاربرد Atrimmec به غلظت 1600 پی پی ام به طور کلی به عنوان موثرترین راه برای کاهش طویل شدن شاخه ها بوده است. باید توجه داشت که Atrimmec در غلظت 400تا 1600 پی پی ام ممکن است باعث کاهش اندازه براکته ها در اواخر بهار و اوائل تابستان(افزایش دما) شود اما در اواخر تابستان و اواسط زمستان (دمای خنک تر) زمانی که براکته ها کوتاهتر از مدت اواخر بهار و اوائل تابستان هستند موثر نبوده است.

جوانه گیری(حذف جوانه ها):

تقریبا 10 روز بعد از این که رشد رویشی جدید به 5/7 سانتیمتر رسیده باشد ممکن است عمل جوانه گیری گیاهان انجام می شود. این عمل را می توان در صورت نیاز هر 4 هفته یک بار انجام داد.(برای رشد شاخه های فرعی بیشتر و متراکم شدن بوته ها) برای  افزایش شاخه های فرعی محلول پاشی بنزیل آدنین(BA) به مقدار 50 تا 100 پی پی ام در دو مرحله توصیه شده است که این عمل را پس از 24 سـاعت بعد از اولـین و دومین مرحله عمل جوانه گیری انجام می دهند مصـرف کننده هـا می خواهند به طور منظم عمل جوانه گیری و هرس انجام شود تا گیاه متراکم نگه داشته شود.

قیم:

اگر گیاهان در سبدهای آویزان یا به صورت کنترل شده با بازدارنده های رشد پرورش یافته باشند نیاز به قیم ندارند اما در بعضی ازگیاهان می توان ازسیم برای قیم استفاده نمود.

فیزیولوژی پس ازبرداشت:

گیاهان را می توان به مدت 6 روز در دمای 3 درجه سانتی گراد حمل و نقل نمود. دماهای بالاتر توصیه نشده است. گل کاغذی کاملاً حساس به اتیلن است و سبب ریزش برگ ها می شود. محلول پاشی با محلول Argyline (ترکیب حاوی نقره) به میزان 5/2 تا3 گرم در لیتر یک هفته قبل از جابجایی(حمل و نقل) توصیه شده است. بسیاری از پرورش دهندگان دانمارکی این محلول را هر 2 تا 3 هفته یک بار استفاده می نمایند. محلول پاشی با تیوسولفات نقرهSTS) ( به میزان  mM 5/0 همچنین به منظور افزایش کیفیت و جلوگیری از ریزش براکته ها استفاده می شود. به طور تجربی 500 پی پی ام نفتالین استیک اسید(NAA) در زمان تشکیل کامل براکته ها باعث افزایش عمر پس از برداشت براکته ها می شود.

مهمترین آفات وبیماری ها:

شته، تریپس، شپشک های آرد آلود و سپردارها جزو آفات مهم و لکه برگی، بوته میری جزو بیماری های مهم این گیاه زینتی می باشند.

منابع مورد استفاده :

1-  غفاری اباذر، بهزاد ،1371 راز موفقیت در نگهداری گیاهان آپارتمانی(ترجمه) انتشارات چاپخانه کارگری هفتم تیر

2- Dole,J.M and Wilkins,H.F.1999,  Floriculture,Prentice-Hall

3- www.Bougainvillea.com ,Bougainvillea,Rockledge Gardens information sheet

4-http://hgic.clemson.edu.Home and Garden Information Center,clemson university cooperative extension service.

5-www.bonsaiwb.com.Bougainvillea-paper flower

6-http://edis.ifas.ufl.edu.Warm climate production Guidelines for Bougainvillea,Institute of food and Agricultural science.university of florida, october 1,2002,Richard schoellhorn and Erin Alvarez.

7-www.heirloomgardenexperts.com,Bougainvillea Care ,2004,Heirloom Garden &Interior Decor

علت تغییر رنگ برگ ها

دست هنرنمای طبیعت در فصل پاییز آشوبی از رنگ های قرمز و زرد در دل جنگل بر پا می کند. درک این تصاویر زیبا، بی قوه تخیلی و چالاکی نیز میسر است و هر کس به سادگی قادر به ادراک آن می باشد. هــر سال با آغاز فصل پاییز با دیدن درختان از سرور مبهمی سرشـار می شویم. در حالی که می دانیم این لذت، زودگذر و بی ثبات خواهد بود. در مدت کوتاهی برگ ها به آرامی از ماوای تابستانی خود جدا شده و زمین جنگل را مفروش می کنند. بسیاری از مردم گمان می کنند که یخبندان باعث تغییر رنگ برگ ها می شود. در صورتی که این تصور درست نیست زیرا رنگ بعضی از برگ ها قبل از فصل انجماد شروع به تغییر می کند. ذهن خیال برخی از مردم هند علت آن را شکار توسط شکارچیان آسمانی(دب اکبر) می پندارند، بدین معنا که خون شکار بر روی درختان جنگل چکیده و بسیاری از برگ ها را به رنگ قرمز درآورده است و برگ های درختان دیگر نیز بر اثر چربیی که به هنگام پخت گوشت آن توسط شکارچیان بر روی درختان پاشیده شده به رنگ زرد درآمده اند ولی حقیقت امر این است که فرآیندهای شیمیایی که به هنگام آماده شدن گیاه برای فصول زمستان در آن به وقوع می پیوندند تغییر رنگ برگ ها را باعث می گردند. برگ ها در طول فصل بهار و تابستان مانند کارخانه هایی عمل می کنند چرا که تهیه غذای لازم برای رشد درختان را به عهده دارند. ساخت مواد غذایی توسط سلول های ریز بی شمار برگ، که متعلق به بافت سننتزی مزوفیل که میان دو بشره زبرین و زیرین برگ است، و بعضی اوقات این بافت کلرانشیم نامیده می شود صورت می گیرد، زیرا سلول های این بافت دارای کلروپلاست های بی شمار است که این کلروپلاست ها حاوی اجسام سبز کوچکی می باشند که کلروفیل نام دارند و رنگ برگ را موجب می گردند و در میان سلول های فتوسنتزی برگ رگبرگ های بی شماری قرار گرفته که از سلول های آوند چوبی و آبکش تشکیل یافته است که آب و مواد معدنی را به درون برگ آورده، فرآورده های فتوسنتزی را به خارج از آن هدایت می کند. رگبرگ های مزبور نهایتاً به رگبرگ اصلی متصل می شوند که پس از عبور از دمبرگ به سیستم آوندی اصلی گیاه می پیوندند کلروفیل ها غذا را برای گیاه از طریق ترکیب نمودن کربن به دست آمده از هوا، با ئیدروژن، اکسیژن و مواد معدنی گوناگون موجود در آب و طی فرآیند فتوسنتز یا نور ساخت فراهم می کنند. در پاییز هنگامی که هوای سرد موجب کاهش فرآیند های حیاتی می گردد فعالیت برگ به پایان می رسد،‌ به بیان ساده تر اینکه اجزاء دستگاه کارخانه برگ پیاده می شوند، کلروفیل به مواد متنوعی که از آنها ترکیب یافته تجزیه می شود و مواد غذایی قابل دسترس به منظور ذخیره سازی برای استفاده در بهار به تنه درخت منتقل می گردد و آنچه که در حفره های سلولی برگ ها باقی می ماند نوعی ماده آبکی است که در آن مقداری قطرات چربی، بلور و تعداد معدودی اجسام زرد رنگ که به شدت نور را منکسر می سازند مشاهده می شوند که عامل زرد شدن رنگ برگ ها در پاییز به شمار می روند.

غالباً میزان قند در برگ ها بیش از آن است که بتواند به سرعت به درون درخت انتقال یابد. در این حالت ترکیب شیمیایی آن با سایر مواد، رنگ های متنوعی را به وجود می آورد که بین قرمز روشن و قرمز مایل به قهوه أی در نوسان است. در مخروط داران که برگ های خود را در پاییـز از دست نمی دهند به قهوه ای روشن بدل می شود که خود عامل روشن تر شدن رنگ در بهار می باشد. در مدت زمانی که برگ ها تغییر رنگ می دهند بر اثر عواملی از محیط که عبارتند از کوتاه شدن طول روز و کاهش دما، افتادن برگ از درختان خزان پذیر آغاز می گردد. در نقطه ای که دمبرگ به تنه چسبیده لایه ای از سلول های خاص تکامل می یابند و به تدریج بافت هایی که برگ را نگه می دارند سست شده و برگ ها جدا می شوند. سلول های پارانشیمی لایه ریزش؛ اغلب از سلول های اطراف کوچکتر است، حتی عناصر آوندی کوتاه بوده در دسته های آوندی در ناحیه ریزش فیبر وجود ندارد. این ویژگی های تشریحی ناحیه ریزش را به نقطه ضعیفی مبدل می سازد. قبل از افتادن برگ تغییرات بی شماری در ناحیه ریزش روی می دهد. تقسیم سلولی غالباً انجام می گیرد و لایه أی از سلول هایی به شکل آجر در سراسر عرض پایه دمبرگ به وجود می آید. تغییرات فعال متابولیسمی در سلول های ناحیه ریزش، سبب تجزیه جزیی دیواره سلول یا تیغه میانی می شود و سلول ها بدین ترتیب از هم جدا می گردند و سنگینی برگ و یا وزش باد در نهایت اتصال آوندی را گسسته، برگ از درخت می افتد. هم زمان با جدا شدن برگ ها طبیعت جای بریدگی را ترمیـم می نماید، به این شکل که وقتی برگ بر اثر وزش باد یا وزن خود فرو می افتد یک لایه چوب پنبه أی روی بقایای دمبرگ تشکیل می شود که گیاه را از حمله میکروبی محافظت می کند و اتلاف آب را محدود می سازد. آوندهای چوبی بر اثر نفوذ سلول های پارانشیمی مجاور یعنی نفوذ تیل به دورن آنها، مسدود شده عمل انسداد کامل می گردد و محلی در ساقه که برگ روی آن رشد کرده توسط یک زخم مشخص می شود. ریزش برگ پیش بینی خردمندانه دیگر طبیعت برای فصل زمستان می باشد. درختان پهن برگ برگ های خود را از دست می دهند و در نتیجه شاخه های آنها با سهولت بیشتری سنگینی برف و یخ زمستان را تحمل می کنند. در نقاطی که به ندرت برف و یخ به چشم می خورد برخی از پهن برگان به طور دائم سبز می باشند.
مخروطیان(کاج ها، سروها و نرادها) زمان مشخص برای ریز برگ ندارند. برگ های آنها سوزنی یا فلسی شکل می باشد( فرم آنها با ریزش برف مطابقت دارد). طبیعت سیستم کارآمدی برای دوباره به چرخه درآوردن شاخ و برگ های فروریخته دارد و از طرف دیگر مقدمات یک خاک جنگلی حاصلخیز را فراهم می آورد. گرچه مواد غذایی آماده شده در حفره های سلولی برگ ها در فصل پاییز به داخل درخت بازگردانده می شوند،‌ اما مواد معدنی که در طول فصل تابستان درون دیواره های سلولها تزریق شده اند همچنان باقی می مانند. بنابراین برگ های ریخته شده حاوی مقادیر نسبتا زیادی عناصر ارزشمند مانند نیتروژن و فسفر که در واقع بخشی از خاک به حساب می آیند می باشند. تجزیه برگ ها لایه های بالایی خاک را از طریق بازگردان عناصری که توسط گیاه قرض گرفته شده غنی گردانده و نه تنها موجب تغذیه درختان درختچه ها و بوته ها در طول سال می گردد بلکه آنها را در مقابل مشکلات دمایی فصل تابستان و زمستان محافظت می کند و از طرف دیگر موجب تثبیت خاک در محل می گردد و به طور همزمان مقدمات تجمع آب را فراهم می سازد. اگر مشتی از این خاک تیره رنگ را بررسی کنید مشاهده خواهید کرد که حتی در یک دوره خشکسالی مرطوب تر و نرمتر از خاک های زمین های اطراف می باشد(هوموس جاذب الرطوبه) به هر حال اگر اجازه داده شود که آتش در داخل جنگل پیشروی نماید و برگ ها بسوزند ارزشمندترین عناصر تقویت کننده بر اثر حرارت تبدیل به گاز می شوند و به هوا می روند و هوموس با ارزش تخریب می گردد. جنگل هایی که سطح شان به طور مداوم سوزانده می شود به زودی خاک حاصلخیز خود و توانایی جذب آب و نگهداری رطوبت را از دست خواهند داد حتی اگر هیچ صدمه چشمگیری به درختان استوار وارد نشود.

منبع: سایت های اینترنتی

گیاه شناسی ساقه

ساقه گیاهان دارای رشد طولی و رشد قطری است. تمام ساقه‌ها رشد طولی دارند ولی رشد قطری در همه آنها دیده نمی‌شود. هر دو نوع رشد نتیجه تقسیم یاخته‌های مریستمی و تولید یاخته‌های جدید است. رشد طولی مقدم بر رشد قطری است و در ساقه‌هایی که دارای هر دو نوع رشدند ابتدا رشد طولی را آغاز می‌کنند. به همین دلیل رشد طولی و رشد نخستین و رشد قطری را رشد پسین می‌نامند.

پیدایش بافت های نخستین ساقه:

در مریستم ساقه سه نوع بافت مریستم نخستین به نام های پروتودرم، مریستم زمینه، و پروکامبیوم تشخیص داده می‌شود. این سه نوع بافت چند میلیمتر پایین‌تر از مریستم انتهایی قرار دارند و مستقیما از تمایز یاخته‌های مریستم انتهایی به وجود می‌آیند. از تمایز این سه نوع به ترتیب بافت های زیر پدید می‌آیند:

پروتودرم= بشره را تولید می‌کند.

مریستم زمینه= بافت های نخستین پوست، مغز، و اشعه مغزی را تولید می‌کند.

پروکامبیوم= ابتدا بافت های چوبی و آبکشی نخستین را به وجود می‌آورد و بعدها کامبیوم آوندی را تولید می‌کند.  پروکامبیوم از خارج آوندهای آبکشی و از داخل آوندهای چوبی را ایجاد می‌کند.

ساختار بافت های نخستین دو لپه‌ای ها و بازدانگان:

بشره، پوست، آندودرم، استوانه مرکزی، مغز و اشعه مغزی

بشره شامل یک ردیف یاخته‌های بدون کلروپلاست و نشاسته‌ای ناحیه استوانه‌ای پوست است و معمولاً از بافت پارانشیم به وجود آمده است.  آندودرم از یک لایه یاخته تشکیل شده است که استوانه‌ای تو خالی را تشکیل می‌دهد در یاخته‌های معمولی آندودرم نوارهای محتوی چوب و چوب پنبه به صورت نوار کاسپار دیده می‌شود. آندودرم ساقه چندان واضح دیده نمی‌شود. استوانه مرکزی به صورت استوانه‌ای پوسته یا گسسته درون پوست قرار دارد. در استوانه مرکزی بافت آبکشی و بافت چوبی وجود دارد که بافت آبکشی معمولاً در خارج قرار می‌گیرد و شامل یاخته‌های آبکشی، یاخته‌های همراه، فیبر و پارانشیم است و دیگری بافت چوبی که در داخل قرار دارد شامل یاخته‌های چوبی، تراکئید، فیبر و پارانشیم است. در حالتی که استوانه مرکزی یکپارچه نیست، هر نوار یک دسته آوندی خوانده می‌شود بین آوندهای آبکش و آوندهای چوبی ساقه دو لپه‌ای های چوبی و بازدانگان بافت کامبیوم آوندی در یک لایه قرار دارد. بخش بیرونی استوانه مرکزی را دایره محیطی تشکیل می‌دهد. مغز بخشی کم و بیش استوانه‌ای است که در مرکز ساقه قرار دارد و از بافت پارانشیم تشکیل شده و انشعابات آن بنام اشعه مغزی فواصل بین آوندها را پر می‌کند.

ساختار نخستین تک لپه‌ای ها:

در ساقه علفی تک لپه‌ای ها بافت های چوبی و آبکشی به صورت دستجات آوندی پراکنده‌اند و تراکم آنها در نزدیکی های پیرامون ساقه بیشتر است. بافت چوبی اغلب در سمت درونی ساقه و در زیر بافت آبکشی مربوط قرار دارد. آوندهای چوبی و آبکشی توسط بافتی بنام غلاف آوندی احاطه شده‌اند. مغز اکثراً تحلیل رفته است به علت عدم رشد پسین کامبیوم ندارند و در بافت هایی مانند نخل ساقه کلفت می‌شود اما چوبی نیست.

پیدایش بافت های پسین در ساقه:

رشد پسین در اثر فعالیت کامبیوم چوب آبکش صورت می‌گیرد این لایه بافت آبکشی پسین را به طرف خارج و بافت چوبی را پسین را به طرف داخل تولید می‌کند. افزایش قطری ساقه سبب ایجاد شکاف هایی در بشره و پوست می‌گردد در این صورت نقش های حفاظتی و ذخیره‌ای بشره و پوست به وسیله بافت های چوب پنبه و فلودرم انجام می‌گیرد. این بافت ها از کامبیوم فلوژن حاصل می‌شود.

ساختار درونی پسین ساقه دو لپه‌ای های چوبی و بازدانگان:

کامبیوم چوب آبکش به طرف خارج آبکش پسین را تولید می‌کند و به طرف داخل بافت چوبی پسین را تولید می‌کند تناوب فعالیت کامبیوم چوب آبکش سبب ایجاد چوب های بهاره و تابستانه می‌شود. که در مجموع حلقه سالانه را به وجود می‌آورند سن درخت را می‌توان با شمارش حلقه در سطح مقطع تنه درخت تعیین کرد. با افزایش سن درخت ویژگی های چوب قسمت مرکزی ساقه تغییر می‌کند و نقش هدایت شیره خام را از دست می‌دهد این چوب سخت‌تر و تیره‌تر از چوب پیرامون است و آن را قلب چوب می‌نامند. چوب پیرامونی قلب چوب تغییر نمی‌کند و همچنان هدایت شیره خام را بر عهده دارد و چوب پیرامونی را چوب شیره بر می‌نامند.

به لحاظ استقرار جوانه به روی ساقه شامل انواع: جوانه انتهایی، جانبی، فرعی و نابجا می باشد و به لحاظ اندامی که تولید می‌کنند شامل جوانه گل، برگ، و مرکب است.

ساقه‌های چوبی: در ساقه‌های چوبی مانند گردو در نوک شاخه جوانه‌ای به نام جوانه انتهایی و در طول شاخه آن جوانه‌های جانبی وجود دارد و در پایین هر جوانه اثر آوند و اثر برگ دیده می‌شود. در طول ساقه‌های چوبی در محل ارتباط بافت های آوندی برگ و جوانه گره وجود دارد و در سطح ساقه برآمدگی های کوچکی به نام عدسک دیده می‌شود.

جوانه از یاخته‌های مرسیتمی تشکیل شده است. این یاخته‌ها در برابر عوامل نامساعد محیط بسیار حساس‌اند و نیاز به محافظت دارند به همین مناسب اغلب جوانه‌ها از برگ های تغییر شکل یافته‌ای به نام پولک تشکیل شده‌اند. جوانه های گیاهان علفی و معدودی از گیاهان چوبی پولک های حفاظتی ندارند و آنها را جوانه برهنه می نامند.

ساقه گیاهان دو لپه‌ای علفی: ساختار ظاهری این گیاهان شبیه به ساقه جوان گیاهان چوبی است. اما جوانه‌ها برهنه و در سراسر عمر گیاه فعال‌اند. برگ های این گیاهان نمی‌ریزند و در نتیجه اثر برگ ها و اثر بافت های آنها روی ساقه دیده نمی‌شود.

ساقه گیاهان تک لپه‌ای: ذرت و نخل دو نمونه از گیاهان تک لپه‌ای هستند. ذرت تک لپه‌ای علفی است که ساقه آن از نیام برگ ها پوشیده شده است. اگر نیام را جدا کنیم در ساقه آن گره و میانگره دیده می‌شود ساقه در محل گره‌ها کمابیش تخم مرغی شکل و در یک نقطه فرورفته است.

ساقه نخل ها: دارای جوانه انتهایی مخروطی شکل بسیار بزرگند. که برگ های جدید و گل از آن تولید می‌شوند. اگر نقطه رشد انتهایی آسیب ببیند گیاه می‌میرد. برگ ها نزدیک به هم در بالای ساقه تولید می‌شوند در نتیجه میانگره‌ها کوتاهند. در ساقه نخل جوانه، گره و میانگره به وضوح دیده نمی‌شوند. ساقه نخل رشد قطری ندارد و قطر آن از بالا به پایین یکسان است. علت قطور بودن ساقه نخل بزرگ شدن یاخته‌ای پارانشیمی ساقه و تمرکز ماده چوب و سایر مواد دیگر در دیواره‌های آنهاست.

ساقه‌های تغییر شکل یافته: تغییر شکل ساقه اغلب با تغییر نقش آن همراه است. در هر حال ساقه با هر شکل و نقشی ویژگی های ساختاری خود را داراست. یعنی گره، میانگره و بافت های مشخصی دارد. مهمترین ساقه‌های تغیر شکل یافته عبارتند از:

ساقه هوایی خزنده: این ساقه‌ها عموما در سطح زمین به طور افقی رشد می‌کنند و دارای میانگره بلندند(توت فرنگی( برگ ها ریز و پولک مانند و برگ و گل در گره‌های معین یا در محل گره‌های که با زمین تماس حاصل می‌کنند تولید می‌شود.

ساقه زیرزمینی: این ساقه‌ها اندام های ذخیره‌ای گیاه به شمار می‌روند. با استفاده از مواد ذخیره‌ای که در طی سال اول در آنها جمع می‌شود ساقه هوایی جدیدی در سال بعد رشد می‌کند. ساقه‌های زیرزمینی به شکل ریزوم، غده پیاز(سوخ) دیده می‌شود. در ریزوم ساقه‌ها استوانه ای شکل‌اند و در زیر زمین به طور افقی رشد می‌کنند این ساقه‌ها باریک و گوشتی و دارای اندوخته غذایی هستند. ساقه‌ها دارای گره، میانگره، برگ های متعددند. جوانه‌ها در پایه برگ های پولکی اندام های هوایی را تولید می‌کنند و در گونه‌های زنبق انتهای در حال رشد ریزوم برگ و گل تولید می کند. ریشه در محل گره ها تولید می شود.

در ساقه های غده ای انتهای متورم ریزوم را غده می‌نامند. سیب زمینی یک غده است. بوته سیب زمینی سه نوع ساقه دارد: ساقه‌های هوایی معمولی، ریزوم باریک و انتهای متورم آن همان غده است. غده سیب زمینی

دارای گره، میانگره، جوانه جانبی و یک جوانه انتهایی است. گروهی از جوانه‌ها یک چشم را تشکیل می‌دهند. چشم های بر روی غده به وضع مارپیچی قرار دارند. هر چشم موقعیت یک گره را نشان می‌دهد و در ساقه پیازی ساقه‌ها کوتاه و ضخیم‌اند، به طور افقی رشد می‌کنند و غذای اندوخته یا در ساقه کوتاه مثل گلایول و سیکلامن یا در پولک های برگ مانند اطراف آن مثل نرگس جا دارند.

ساقه پیچنده یا پیچک ها: ساقه پیچنده دراز و باریک است و بافت استحکامی دارد. در تماس با هر یک تکیه گاه به دور آن می‌پیچند مانند پیچک انگور، نیلوفر، چسبک، پیچک ها؛ در بخش انتهایی خود رشد سریع دارند.

ساقه برگ نما: به شکل ظاهری ساقه برگ نما همانند برگ است. این ساقه‌ها سبز رنگند و نقش برگ را هم انجام می‌دهند و سطح این ساقه‌ها ممکن است گل، میوه و برگ به طور موقت ظاهر شود. مانند کوله خاس، مارچوبه.

ساقه گوشتی: در عده ای از گیاهان فرایند ساختن غذا محدود به ساقه می‌شود، زیرا برگ ها بسیار تحلیل رفته‌اند. این گیاهان در مواقع بارندگی مقدار قابل ملاحظه‌ای آب را در ساقه گوشت‌دار خود ذخیره می‌کنند و در فصل های بی‌آبی از آن استفاده می‌کنند. ساقه گیاهان کاکتوس، فرفیون، علف شیر از جمله‌اند.

ساقه خار نما: اغلب خارهای گیاهان، ساقه تغییر شکل یافته یا زایده ساقه‌اند. اما خارهایی که از تغییر شکل برگ ها حاصل شده‌اند در بعضی گیاهان مانند زرشک و اقاقیا دیده می‌شوند. نمونه ساقه خار نما در گیاه خار مصری و لالیک دیده می‌شوند. سطح خارها دارای برگ است که دلیلی است بر ساقه بودن خار. 

منبع: سایت های اینترنتی

برآمد باد صبح و بوی نوروز

برآمد باد صبح و بوی نوروز

به کام دوستان و بخت پیروز

مبارک بادت این سال و همه سال

همایون بادت این روز و همه روز

چو آتش در درخت افکند گلنار

دگر منقل منه آتش میفروز

چو نرگس چشم بخت از خواب برخاست

حسدگو دشمنان را دیده بردوز

بهاری خرمست ای گل کجایی

که بینی بلبلان را ناله و سوز

جهان بی ما بسی بودست و باشد

برادر جز نکونامی میندوز

نکویی کن که دولت بینی از بخت

مبر فرمان بدگوی بدآموز

منه دل بر سرای عمر سعدی

که بر گنبد نخواهد ماند این گوز

دریغا عیش اگر مرگش نبودی

دریغ آهو اگر بگذاشتی یوز

سعدی، دیوان اشعار، غزلیات