زمان برداشت صحیح محصولات باغی نقش مهمی در عمر انباری و کاهش ضایعات آنها دارد. در طی تکامل فیزیولوژیک میوهها و سبزیها تغییرات قابل توجه فیزیکی و بیوشیمیایی در محصول صورت میگیرد. برای مثال میتوان بهکاهش سفتی بافت، افزایش فعالیت آنزیم پلیگالاکتوروناز، افزایش پکتین محلول، تغییر در اسیدیته قابل تیتر، مواد جامد محلول و شدت تنفس اشاره نمود. چنانچه محصول دیرتر از زمان مناسب برداشت شود نه تنها عمر انباری آن کاهش می یابد بلکه ضایعات آن در طی حمل و نقل و جابهجایی افزایش خواهد یافت. این پدیده خصوصاً در محصولات کلیماکتریک بارز است. چنانچه محصول زودتر از موقع برداشت گردد کیفیت مناسبی را نخواهد داشت و در طی رساندن مصنوعی ممکن است بهنتیجه دلخواه نرسیم. بنابراین در مورد کلیه محصولات باغی تعیین زمان مناسب برداشت یکی از فاکتورهای مهم در کاهش ضایعات بهحساب میآید. زمان مناسب برداشت را میتوان با آزمایشاتی چون سفتی بافت، نسبت قند بهاسید، تعداد روز پس از گلدهی کامل و حتی واحدهای گرمایی گرفته شده توسط محصول تعیین نمود. در مورد محصولات مختلف معیارهای خاصی جهت تعیین زمان برداشت مورد استفاده قرار میگیرد و برای هر محصول استانداردهایی تعریف شده است. در ایران متاسفانه بهاین عامل مهم کمتر توجه شده است درحالیکه در حفظ سلامت افراد، امنیت غذایی، کاهش ضایعات پس از برداشت، کاهش ضرر و زیان اقتصادی و... نقش مهمی دارد؛ در کشورهای پیشرفته موضوع زمان برداشت محصولات بسیار مهم بوده و چنانچه محصول زودتر یا دیرتر از موقع برداشت گردد نه تنها اجازه فروش بهآن داده نمیشود، بلکه تولید کننده محصول جریمه خواهد شد. با توجه بهمطالب فوق لازم است در هر منطقه و برای هر محصول عملیات برداشت با توجه بهمعیارهای صحیح صورت گیرد.