موارد استفاده از سیر

سیر یک گیاه علفی دوساله و چندساله است که از خرداد تا مرداد گل می‌دهد. اولین بار در آسیای مرکزی کشت شده است و قرن ها است که به‌عنوان ادویه، سبزی و گیاه دارویی در مناطق مدیترانه‌ای تا آسیای مرکزی استفاده می‌شود. در حال حاضر سیر در تمام نقاط دنیا کشت می‌شود. پیازهای تازه آن خاصیت دارویی دارند. آنها را با زرد شدن برگها در تیر یا مرداد ماه برداشت می‌کنند و اگر برداشت به تاخیر بیافتد پیازها به پیازچه‌هایی تقسیم می‌شوند. پیازها را در محل‌های خشک و عاری از یخبندان نگه می‌دارند.

سیر بوی تند مشخصی دارد. ترکیبات پیاز سیر شامل ۱/۰ درصد اسانس فرار بدبو با ترکیبات آلی گوگرددار، ویتامین های C ، B ، A و ترکیبات شبیه هورمونی می‌باشد. داروی آن بادشکن و کرم‌کش است، رشد باکتری‌ها و قارچ‌ها را متوقف می‌کند، ترشح زرداب را افزایش داده و فشار خون را کاهش می‌دهد. البته مصرف خارجی آن باعث تحریک و سوزش پوست بدن شده و ممکن است باعث ایجاد التهاب و تاول شود. سیر عمدتاً در درمان نفخ شکم، ورم روده و به‌عنوان خاصیت کرم‌کشی داخلی مصرف می‌شود. از آن برای درمان برونشیت و سرماخوردگی نیز استفاده ‌شده است.

سیر ادویه غذاهای گوشتی، سس و سوپ‌ها می‌باشد و به‌طور گسترده در کشورهای منطقه مدیترانه و در شرق استفاده می‌شود. این گیاه احتمالاً از ایتالیا به‌وسیله مستعمره نشین‌های رومی وارد اروپا شده است.