دیفن باخیا Dieffenbachia amoena

 

این گیاه به نواحى حاره ای آمریکا تعلق دارد. گیاهی است با برگ های زیبا از خانواده آراسه  که در اکثر آپارتمان ها وجود دارد که گاهی در صورت بالا بودن سن گیاه و مهیا بودن شرایط گل می دهد که البته خیلی کم دیده می شود. چندین نوع دارد و گیاهی مقاوم است. دیفن باخیاى آمونا D_AMOENA این گونه، به طور متوسط شصت تا صد و بیست سانتى‏متر رشد مى‏کند. برگ هایش سبزند و لکه‏هاى سفید یا کرم دارند. طول برگ هاى آمونا پنجاه تا شصت سانتى‏متر است. گونه دیگرى به نام پیکتا D_PICTA که بومى برزیل و کلمبیاست، برگهای ى به رنگ سبز همراه با لکه‏هاى سفید، کرم و یا نقره‏اى دارد. گونه پیکتا چهل سانتى‏متر رشد مى‏کند و طول برگ هایش سى سانتى‏متر است. در بعضى از واریته‏هاى پیکتا دمبرگ ها، شیری رنگند.

روش پرورش دیفن باخیا

گرما: به طور کلى گیاهى گرمادوست است و در زمستان مناسب ترین درجه حرارت 13 تا 18 درجه سانتى‏گراد و در تابستان بیشتر از بیست و چهار درجه سانتى‏گراد است. موقعى که هوا خیلى گرم باشد، بهتر است به طور مرتب آب روى برگ هایش پاشیده شود. در هواى گرم اگر غبارپاشى نشود، برگ هایش قهوه‏اى گشته، خود را جمع نموده و مى‏ریزند. در این صورت بهتر است آن را به محل خنک منتقل کرده و آب بیشترى به آن بدهید.
در مورد اسپرى کردن آب روى برگهایش به این نکته توجه داشته باشید که وقتى نور آفتاب روى برگ هایش قرار دارد، نباید آنها را خیس کرد، زیرا در این صورت دچار سوختگى برگ گشته و روى پهنک برگ لکه‏هاى قهوه‏اى ظاهر خواهد شد.

نور: دوستدار محیطى سایه‏روشن است. مناسب ترین موقعیت، زمانى فراهم مى‏آید که در محلى پر نور و به دور از تابش مستقیم آفتاب قرار داشته باشد. در صورتى که در محل کم نور و سایه براى مدت طولانى قرار گیرد، ساقه‏ها و برگ هایش استحکام خود را از دست داده و رشد بى‏رویه مى‏کنند. در این صورت گیاه زشت و بدقواره مى‏شود و ساقه‏هایش خود را مى‏اندازند. در محیط بسیار پرنور که نور آفتاب براى این گیاه مزاحمت ایجاد مى‏کند، برگ ها زیبایى و جلوه خود را از دست داده، دچار آفتاب‏سوختگى خواهند شد. علامت آفتاب‏سوختگى، خشکى و قهوه‏اى شدن لبه و اطراف برگ هاست. معمولا در نور معمولی ساختمان خوب رشد می کند و به  هر نوری به جز تابش مستقیم سازگار است. گیاه را هر چند وقت یک بار بچرخانید تا برگ ها به  یک طرف منحرف نشود.

آبیارى: نیازش به آب متوسط است. در تابستان هر هفته دو تا سه بار و در زمستان فقط یک بار به آن آب بدهید. روش دقیق تر براى پیدا کردن زمان آبیارى دیفن‏باخیا آن است که اجازه بدهید سطح خاک خشک شود. هر وقت خاک رطوبت خود را از دست داد و خشک شد، به آن آب بدهید. آب کم، موجب توقف رشد و ریزش برگ ها مى‏گردد. لبته ریزش برگ هاى دیفن باخیا ممکن است علت هاى دیگرى نیز داشته باشد. دیفن باخیا به آب زیاد حساسیت دارد. اگر به طور بى‏رویه به آن آب بدهید، خیلى زود دچار پوسیدگى ساقه مى‏گردد. یک قارچ بیمارى‏زا به نام «بوترى‏تیس» در مواقعى که رطوبت هوا زیاد بوده و گیاه در سرما قرار داشته باشد، یا آب زیادى به آن داده باشید، آبکى و لهیده شدن و پوسیدگى برگ و ساقه را به وجود مى‏آورد. ضمنا برگ هاى پایینى زرد مى‏شوند. بنابراین بهتر است جنس خاک و محلى را که گیاه در آن قرار دارد، از نظر نور و درجه حرارت بشناسید و با دقت و رعایت برنامه زمانبندى شده، به آن آب بدهید. در بیشتر منازل به دلیل آبیاری بیش از اندازه گیاه از بین می رود.

خاک: مناسب ترین خاک براى دیفن باخیا مخلوطى است از سه قسمت خاک جنگلى، خاک برگ، و یک قسمت خاک معمولى باغچه.

کودپاشى: از اوایل بهار تا اواسط پاییز هر هفته یک بار به غلظت 3 گرم در لیتر کود تقویتى را در آب حل نموده و به گیاه بدهید. گیاهان خود را با کودهای مایع موجود در بازار(مانند زربار) هر 15 روز یک بار به نسبت های مشخص که از طرف تولید کننده معین می شود در آب حل نموده و آبیاری کنید.

تکثیر:الف- در بهار قلمه‏هایى به طول ده سانتى‏متر از ساقه برداشته و به صورت عمودى در ماسه قرار دهید.

ب- در بهار قلمه‏هایى به طول پنج سانتى‏متر از ساقه‏هاى ضخیم که داراى چند جوانه هستند، برداشت کرده و به صورت افقى در ماسه قرار دهید.

ج- پاجوش هایى که کنار پایه اصلى سبز مى‏شوند، از گلدان خارج کرده و به گلدان دیگرى منتقل کنید.

جدا کردن پا جوش های ریشه دار و کاشتن آنها یا قلمه زدن ساقه برگ دار و بدون برگ  بدین ترتیب که ساقه های برگدار را پس از جدا کردن از گیاه چند ساعت تا یک روز در هوای آزاد گذاشته تا محل های برش خشک شود و سپس یا در یک ظرف آب قرار داده تا ریشه دهد و سپس کاشته شود یا قلمه ها را در ماسه  باید کاشت  و از قلمه های بدون برگ و دارای حداقل یک جوانه را به اندازه 5 سانتیمتر بریده و بعد از دو روز قرار دادن در هوای آزاد به صورت افقی طوری که جوانه به سمت سطح خاک باشد کاشت نمود تا پس از ریشه دار شدن آنها را در گلدان های جداگانه کشت نمود.

اگر گیاه ساقه اش بلند شده است به دور ساقه گیاه  مقداری خزه مرطوب قرار داده و به وسیله کیسه نایلون بپوشانید و بالا و پایین آنرا با نخ ببندید همیشه خزه ها را از بالا آبیاری نمایید تا مرطوب بماند پس از 2 تا 4 هفته ریشه در این ناحیه ظاهر می شود که می توان ساقه را از زیر ریشه ها قطع کرده و کشت نمود. 

نکات مهم در نگهدارى دیفن باخیا:

ریزش برگهاى دیفن باخیا مهمترین مشکل نگهدارى این گیاه است. البته در دیفن باخیاهاى مسن، ریزش برگ هاى پایینى تا حدودى امرى طبیعى است.

با رعایت نکاتى که گفتیم، مى‏توان از ریزش برگ ها جلوگیرى کرد. اگر ریزش برگ ها تا حدى بود که گیاه زشت و بد منظره شد، با روش قلمه به ازدیاد آن بپردازید. توقف رشد دیفن باخیا هم موضوع مهمى است. این گیاه با تغذیه به موقع و زیر و رو کردن خاک هاى سطحى و ایجاد تهویه کافى در خاک، براى رشد بیشتر تحریک مى‏شود. 

جمع آوری و تهیه متن از اینترنت