انتخاب رقم مناسب جهت کاهش ضایعات پس از برداشت

عملیات زراعی و شرایط آب و هوایی قبل از برداشت نقش مهمی در سرعت فرآیندهای فیزیولوژیکی محصول برداشت شده دارد؛ در این بین نقش رقم یا کولتیوار نیز بسیار مهم است. موفقیت در انجام عملیات پس از برداشت بستگی زیادی به‌ماهیت فیزیولوژیکی محصول دارد. عکس‌العمل محصولات باغبانی به‌شرایط انبارداری علیرغم بقیه صفات تحت تأثیر انتخاب طبیعی و انتخاب انسانی نبوده است. اخیراً در برنامه‌های اصلاحی محصولات باغی، صفات مرتبط با فیزیولوژی پس از برداشت محصول مورد توجه زیادی قرار گرفته است که مهمترین آن‌ها عبارتند از:

- قابلیت خوب جابجایی و کاهش نرم شدن میوه در طی رسیدن به‌خصوص در گوجه‌فرنگی. این عمل با تأثیر بر آنزیم پلی‌گالاکتوروناز و با استفاده از مهندسی ژنتیک صورت گرفته است.

- مقاومت به‌سرمازدگی در طی انبارداری خصوصاً در سیب، آوکادو، موز، خیار، هلو و گوجه‌فرنگی.

- مقاومت به اسکالد در سیب که تحت کنترل فرآیند اکسیداسیون آلفا- فارنزن است. تحقیقات نشان داده است که یک ژن در بروز این عارضه دخالت دارد.

- مقاومت به انبارداری در اتمسفر کنترل شده، غلظت بالای دی‌اکسیدکربن و غلظت کم اکسیژن در مورد توت‌فرنگی. دو گروه از ارقام بر اساس محصولات حاصل از تخمیر مانند استالدیید و اتانول وجود دارند. ارقام آناپولیس و کاوندیش در غلظت بالای دی‌اکسیدکربن، استالدیید و اتانول بسیار کمی تولید می‌نمایند، درحالی‌که ارقام کنت و هانوی در اثر نگهداری در غلظت بالای دی‌اکسیدکربن اتانول و استالدیید بیشتری تولید می‌نمایند و ضایعات آن‌ها بیشتر است. بنابراین در انتخاب رقم باید توجه خاصی را مبذول داشت چرا که در صورت نامناسب بودن رقم انتخاب شده با شرایط و اهداف تولید ممکن است بقیه عملیات باغبانی تاثیر ناچیزی بر کاهش ضایعات داشته باشد.