گیاهان در منظر حیاط، کارکردهای متنوعی دارند. هنگام منظرسازی حیاط باید به سازگاریهای منطقهای و نیازهای کاشت گیاهان توجه کرد. انتخاب گیاهان باید به گونهای باشد که ضمن سازگاری با اقلیم محلی بهترین کارکرد را داشته و به کمترین میزان مراقبت نیازمند باشند. درختان بلندترین المانها در بیشتر مناظر هستند آنها چارچوبی برای حیاط بوده و تنهی آنها در حیاط، خطوط عمودی ممتدی ایجاد میکند. درختان گلدار و زینتی مثل ارغوان یا توری میتوانند به عنوان یک عنصر اصلی در طراحی منظر حیاط لحاظ شوند. در واقع این درختان کوچک و گلدار با ایجاد یک نقطه عطف رنگی توجه را به سوی خود جلب میکنند. این گیاهان که به طور معمول کوچکتر از دیگر درختان هستند باید در جایی کاشته شوند که بیشترین دید را دارد. بوتهها و درختچهها که متنوعترین گیاهان در منظر هستند برای مشخص کردن حاشیه و ایجاد حریم میتوانند استفاده شوند. رنگ سبز درختچهها پس زمینه مناسبی برای گیاهان گلدار دیگر میتواند باشد. در بیشتر حیاطها حواشی بوتهکاری، دیوارهای در امتداد خط طرح یا پس زمینه باغ به وجود میآورند که این حاشیه میتواند متشکل از چند درختچه همیشهسبز و پهن برگ باشد. گیاهان پوششی که گیاهانی با ارتفاع کم هستند در جاهایی باید کاشته شوند که میزان رفت و آمد کمتری دارد و میتوانند در برخی از جاها، جایگزین مناسبی برای چمن باشند. انواعی از این گیاهان به سرعت رشد کرده و یک سطح را میپوشانند. گیاهان بالارونده و پیچها برای ایجاد حفاظ و پوشاندن حصارها مناسبند و میتوانند گوشههای خشک و بیروح و دیوارهای خشن را تعدیل کنند. در بیشتر مواقع بالا رفتن پیچها از دیوار منزل، جلوهی باشکوهی برای خانه است. استفاده از گلها با شکوفههای خوشرنگ و خوشترکیب حیاط را زیباتر میکند. اگر به دنبال ایجاد اعجاز در حیاط منزل خود هستید، بهتر است گلها را بهصورت تودهای بکارید. چرا که کاشت تودههای گیاهی تک رنگ در حیاط، تأثیر شگرفی نسبت به یک گروه کوچکتر با تنوع رنگی بیشتر دارد.